همیشه شروع سخته. ولی ادامه و دوام سخت تر. همیشه تو وبلاگ ها گشتم ولی خودم نداشتم. نمیدونم علتش چیه ولی من این طوریم.
چند روز پیش که تمام خاطرات 4 سال اخیرم پاک شد دنیا رو سرم خراب شد.انگار قسمتی از زندگیمو گم کردم خلاصه داغون شدم. واسه همین بعد از کلی کلنجار با خودم راضی شدم این طوری خاطره بنویسم،که البته مستلزمه اینه که یه چیزایی رو بکار نبرم.
کاش زندگی فلش بک داشت تا همه اشتباهاتو قابل جبران میکرد.
دوست دارم از فردا شروع کنم!هرچی دیرتر،بهتر!!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر